De jeugd van tegenwoordig

Afgelopen weken was het – maar dat is U vast niet ontgaan – stil op deze webstek. Fijn om Uw bezorgdheid te horen, maar wees gerust; alles gaat goed hier. Naar omstandigheden, doch dit geheel terzijde. In het begin leek het daar overigens niet op, enige dagen lang was ik geveld door een niet te negeren depressie. Eerst schreef ik de mentale malaise nog toe aan het slechte weder, doch – zoals later bleek – werd mijn neerslachtigheid door geheel iets anders veroorzaakt. Te weten: stuitende egostrelerij van de generaties na mij. De Breezer ananas generatie heeft weinig te bieden behalve plaatsvervangend schaamtegevoel. Miljoenen exposeren hun grijze levens op het wereldwijde schoolplein. En alle details en informatie worden zonder gene met Jan en alleman gedeeld. Wellicht dat ze hier een eenzame viespeuk mee kunnen verblijden, maar dan houden hun kwaliteiten toch echt op. Moeten we deze misstappen onder het mom van jeugdige onwetendheid door de vingers zien?

Wellicht. Maar hoe zit dat met hun grote broers en zussen? Wat die op publieke vergaarplaatsen zoals Hyves en MySpace presteren verdient – op zijn zachts gezegd - geen schoonheidsprijs. Haalt U zich eens een willekeurige HEAO-er voor de geest. U kent ze niet? Jawel, zij zaten altijd vóór in de bus naar school en U gooide hun boeken in een plas water op het schoolplein. Herinnert U het zich nu weer? Verbeeldt U vervolgens een wereld vol met schreeuwerige, nietszeggende mensen; zover het oog reikt. Miljoenen internetpagina’s die uitblinken in esthetische waansmaak en tristesse. En met een air waar de honden geen brood van lusten. Narcistische onkunde was nog nooit zo vol van zichzelf.

Is het hierboven geschetste het voorland van de menselijke beschaving zult U zich afvragen? Mits er geen ethisch reveil of een allesverwoestende meteorietinslag komt voorzie ik een niet zo spetterende toekomst. Anderzijds zal door deze dictatuur van de mentale armoede ongetwijfeld een interessante tegenbeweging ontstaan. Vraag ik me tenslotte af of ik vanaf de bank moet toekijken? Of zelf meedoen? Ik heb niet de illusie deze te starten, maar ik voel me gevlijd dat juist U aan mij denkt.