Dat ik tijd kon vrijmaken om U dit te typen verbaast me; de afgelopen dagen heb ik nergens tijd voor. De reden? Iemand die zich vriend noemt verblijdde me op mijn verjaring met Kings Bounty - The legend. De opvolger van old school jaren negentig computergame. Afgelopen decennium gebruikte ik de computer voor van alles behalve games. Halfslachtig installeerde ik daags na de verjaring – om het opruimen van de volle asbakken en halflege blikjes lauw bier uit te stellen – het spel. Handleidingen zijn voor mietjes dus dit spel had alleen een schijn van kans als het bijzonder intuïtief was en/of daadwerkelijk in het verlengde lag van de 18 jaar oudere voorganger. Laat ik het zo zeggen: de asbakken en biercontainers stonden anderdaagse onaangeroerd verspreid in mijn optrek. Naast level 4 was ik ook in bezit gekomen van donkere wallen, contactlenzen als matglas en een hervonden verslaving. Wat had ik gedaan? Waarom liet ik mij zo gaan?
En nu tien dagen later, wordt die vraag steeds nijpender en moet er een adequaat antwoord komen. Hoe kan een spel dat zo doorzichtig en voorspelbaar is, zo’n aantrekkingskracht uitoefenen? Het schrijnende is dat ik al sinds een week in het bezit van de cheat codes. Niet langer hoef ik me gedwee door de 30 levels heen te worstelen, ik kan god spelen in deze wereld en binnen een avond alles gezien en gedaan hebben wat Kings Bounty te bieden heeft. Klaar. Uit. Waarom ik dat niet doe? Kan ik mezelf niet meer recht in de spiegel aankijken? Word ik als dit bekend wordt als een paria behandeld door de maatschappij, door voormalige vrienden en familieleden met de nek aangekeken en beschimpt? Was dat het maar, dan had ik een legitieme reden voor deze naar waanzin riekende vorm van escapisme.
De waarheid is veel treuriger. Het laffe vermaak geeft me houvast en fungeert als surrogaat voor echte voldoening in deze barre tijden waarin we leven. Gamen betekent niet hoeven meedoen in de boze buitenwereld. Sterker nog: Gamen is de wereld. Heeft u het nummer van Stichting Korrelatie bij de hand?
maandag 12 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten