Vandaag de eerste aflevering in een reeks van praktische tips over persoonlijke hygiëne op de camping. Door het slechte weer dat momenteel West-Europa teistert, en de bijbehorende sfeerbeelden van klein persoonlijk leed in de diverse media, een aantal praktische aanwijzingen om de van comfort verstokte reiziger een hart onder de riem te steken. En die na het opvolgen van deze selectie tips hopelijk kan genieten van een warme maaltijd en een droge borstrok.
Een bijzonder getroffen – maar ten onrechte vergeten – groep onfortuinlijke reizigers zijn de Nederlandse schrijvers. Een dure reis naar een zonnig oord is voor sommige onbetaalbaar of past voor velen niet bij hun imago. Meer dan eens blijkt er op de vaderlandse campings ’s ochtends uit een doorweekte tent een onderkoeld auteur te komen, die zich schichtig een weg naar de openbare wasruimte baant. Vastklampend aan een douchemuntje wordt er getracht een nacht van kou en existentiële eenzaamheid te verdrijven door middel van een lauwe douche in een formica douchehokje, waar diverse fungi reeds vele jaren een veilig onderkomen hebben gevonden. Na enkele minuten stopt het karige straaltje lauwe water en gaat de rillend schrijver verder met het in ere stellen van zijn image.
De minste bezoedelde coltrui wordt binnenstebuiten gedraaid en bedekt onder het zwarte colbertje met de vettige kraag. Met wat verdroogde haarwax uit een achtergebleven Kruidvat-pot wordt aandachtig een nonchalant ogend kapsel gestileerd. De buitengewoon fors gemontuurde bril wordt schoongewreven en op de neusbrug gezet. Weldra verschijnt een hautaine blik in de spiegel. De scribent met de genadeloze scherpe pen en nog genadelozere scherpe blik is klaar voor de buitenwereld. “Campingwinkel, laat de croissants vers zijn, anders zal U het berouwen!”, klinkt vanuit zijn beringbaarde mond in de openbare wasruimte. Waarna hij minzaam naar de doorgebroken ochtendzon kijkt en zijn eerste welverdiende sigaret opsteekt.
Wat kunnen we hier van leren? Ga nooit kamperen – ook niet als u befaamd auteur bent – zonder het onvolprezen Wipp Express. Geen met oud zweet doordrenkte oksels van coltruien meer, hardnekkig vastgekoekte roos verdwijnt als sneeuw voor de zon en forse dosis pure Wipp Express bedekt de fungiflora in een oogwenk waardoor een heuse wellness-ervaring ontstaat. Hygiëne en vakantiegenot – ook voor de getormenteerde auteur – verzekerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten