Vanaf volgende week zal mijn huis 42.500 boeken rijker zijn. En ik een fors aantal vierkante meter woongenot armer. Drastisch zal ook mijn uitzicht veranderen. Ramen zullen nog maar mondjesmaat licht doorlaten en alles zal in een karmijnroze gloed zijn gehuld. Het betreft hier namelijk 42.500 identieke exemplaren. In een karmijnroze omslag. Zover het oog reikt – althans vanaf mijn bank – zal ik eenvormige stapels boeken zien. Her en der zal een beschadigd exemplaar een aangename afwisseling van het uitzicht zijn, want ongetwijfeld zal het aankomende transport slachtoffers eisen.
Wel heb ik mijn twijfels of er voldoende ruimte is voor mijn bank, maar die kan ik natuurlijk ook óp de boeken zetten. Onderuithangend zal ik uitkijken over een karmijnroze zee van literatuur. Is er een betere situatie denkbaar om de toekomst te overzien? Wellicht kan ik de beschadigde boeken zo stapelen dat er een trap naar deze hogere sferen ontstaat. Wel zo handig als U even langskomt voor een goed gesprek en naverwante koffie. Of als ik na zes bakken leut naar het toilet moet; ik ga natuurlijk niet mijn uitzicht onderzeiken! Doch deze praktische bezwaren vallen in het niet bij iets dat mij meer verontrust. Want hoe goed ik het desbetreffende boek ook vind, mijn grootste gevecht zal op het esthetisch vlak liggen. Ik vind karmijnroze namelijk een foeilelijke - welhaast stuitende - kleur. Maar dat gevecht zal ik op eenzame hoogte aangaan.
Overigens weet U nu waarschijnlijk wel al wat Uw verjaardagscadeau zal zijn.
1 opmerking:
Doet U mij maar een boek toekomen zodra ze binnen zijn. Of doe 'r maar twee. Missen zult U ze niet;-)
Een reactie posten