“Dat kun je zo niet stellen!”, riep hij verontwaardig. Aan mijn snel geïrriteerde onderburen dacht hij op dat moment even niet. Mijn goede vriend Eagle was duidelijk aangeslagen door mijn opmerking over zijn vorig jaar aangeschafte koophuis. Na lang sparen, beraadslagen en twijfelen had hij vorig jaar de knoop doorgehakt. Maandenlang ging de helft van zijn gesprekken over niets anders dan leningen, hypotheken, overwaarde en wat er al niet komt kijken om het financieel plaatje rondom de aankoop van een huis rond te krijgen. Destijds raadde ik hem aan om lekker te blijven huren (bij voorkeur scheef) aangezien de huizenprijzen zouden gaan dalen, maar hij was vastberaden. “Wat jij wil, maar kom niet klagen als het tegenvalt”, zei ik nog om min of meer voorgoed het onderwerp achter ons te laten.
Tot vandaag dus. Eagle kwam klagen over dat zijn huis in waarde daalde, de hoge lasten van de hypotheek en of het verstandig zou zijn om wellicht over te stappen naar een andere bank. Gelukkig viel de DSB sinds kort af, maar daardoor had hij in de andere hypotheekaanbieders ook minder vertrouwen gekregen. En toen liet ik het vermaledijde woord ‘huren’ vallen. Waarom hij niet net als ik ouderwets ging huren? Geen zorgen over onderhoud of kleine lettertjes in de koopsompolis. Hooguit snel geïrriteerde onderburen, maar die kun je overal hebben. Of krijgen. Of zelf worden. Had Eagle daar weleens over gedacht?
Ach, uiteindelijk blijft Eagle waarschijnlijk gewoon wonen waar hij nu zit. Er wordt geen hypotheek overgesloten, maar wel financieel afgezien en vooral gepiekerd. En dat ondanks zijn fijne openhaard, zeker met de aankomende winter. Laat ik me er binnenkort maar eens aan verwarmen. Nu hij nog niet op haardhout heeft bezuinigd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten